Ik reisde af naar Zeeuws Vlaanderen om het paard te bestuderen en te fotograferen. Daar zag ik dat het een leuke maar niet de mooiste merrie van de kleine kudde was, ze was al flink op leeftijd en erg stram van de artrose.
De eigenaresse legde uit waarom dit dier een bronzen standbeeld verdiende:
Ze vertelde hoe Minne ooit haar leven redde:
"De merrie stond destijds met een groepje paarden en pony's in de wei, toen ik naar de kudde toe liep werd ik aangevallen door een grote maat pony, deze schopte me tegen het hoofd en ik raakte bewusteloos, de pony sloeg door. En daar kwam Minne! Ze ging met haar stevige benen over me heen staan en ving de klappen van de pony op.
De getuige die dit alles zeg gebeuren heeft me uiteindelijk uit de wei geholpen"
Dit voorjaar is Minne ingeslapen, rust zacht lieve Minne!
